دیشب دوباره
گویا خودم را خواب دیدم:
در آسمان پر می‌کشیدم
و لا به لای ابرها پرواز می‌کردم
و صبح چون از جا پریدم
در رختخوابم
یک مشت پر دیدم
یک مشت پر، گرم و پراکنده
پایین بالش
در رختخواب من نفس می‌زد

آنگاه با خمیازه‌ای ناباورانه
بر شانه‌های خسته‌ام دستی کشیدم
بر شانه‌هایم
انگار جای خالی چیزی
چیزی شبیه بال
احساس می‌کردم!